İstanbul gezimizdeki şimdiki durağımız Süleymaniye camii. Kanuni Sultan Süleyman tarafından Mimar Sinan’a yaptırılan bu yapı 1550 -1557 yılları arasında inşa edilmiştir. Klasik Osmanlı Mimarisi tarzında yapılan eserin çevresinde, medrese (okul), hastane, hamam, kütüphane, aşevi gibi birçok yapı bulunuyor.Süleymaniye Camii’nin4 minaresi bulunuyor. Bunun nedeni Kanuni Sultan Süleyman’ın, İstanbul’un fethinden sonraki 4. Osmanlı Padişahı olması. Camiye yakın olan iki minarede üçer, uzak olan ikisinde ise ikişer şerefe yapılmış. Minarelerde bulunan toplam 10 şerefe, Kanuni Sultan Süleyman’ın, Osmanlı İmparatorluğu’nun 10. Padişahı olmasını temsil ediyor.
Cami hakkında yazılacak çok şey var ama bunları bulup okumayı size bırakıp bir engelli gözü ile gezmeye başlayalım. Arabanızla gelecekseniz cami etrafında park edebilirsiniz. Biz orada görevli polise durumumuzu anlattık. O da bize uygun bir yer gösterdi. Fazla kalabalık olduğunda yakınlarda bulunan ispark’a aracınızı park edebilirsiniz.
Yapılan rampa ile rahatça cami bahçesine girilebiliniyor. Avluya girişinde bulunan eşikleri atlamak için biraz yardım gerekiyor. Avlu düz ve sandalye için uygun. Cami çevresi de uygun. Ancak camiye girişte sorun var. Buraya rampa yapılması gerekiyor. Cami görevlilerinin yardımı ile ancak girebildik. Selimiye camiinde de bu sorun vardı ama yaptığımız girişimlerle buraya rampa yaptırmıştık. Burası içinde girişim yaptık. İnşallah bir sonuç alırız. Seyyar bir rampa yapılabilir.
Cami içindeki görevlilerinde yardımı ile hem camiyi gezdik hem de ilginç bilgiler aldık. Mesela Kanuni Sultan Süleyman’ın forsunun cami içinde bulunduğunu ve geçirdiği yangın sonunda bozulan tavan işlemelerinin sonradan dışardan getirilen ustalara yaptırıldığını öğrendik. Keşke yerli bir ustaya yaptırılsaydı diyelim ve bu konuyu geçelim.
(Kanuni Sultan Süleyman’ın forsu)
Cami içindeki gezimizden sonra caminin çevresini gezdik. Kanuni’nin ve sevgili eşi Hürrem Sultanın türbeleri burada bulunuyor. İçine giremedik dışardan görebildik. Zira kapıları kapalıydı ve zaten tekerlekli sandalye için uygun değillerdi. Mimar Sinan’ın türbesi de cami yakınındaydı ama oraya gidemedik.
(Sağda Kanuni’nin karşıda ise Hürrem Sultan’ın türbeleri)
Cami bahçesinden Pera’yı, Galata Kulesini ve doyumsuz manzarayı seyrettik. Bol bol fotoğraf çektik. Cami yakınlarında bulunan ve hepsi Erzincanlı olan kuru fasulye lokantalarının arasında bulunan Kütüphanesine kadar gittik ancak tadilat nedeniyle kapalıydı. Zaten burasıda tekerlekli sandalye için uygun değil. Bizde gelmişken kuru fasulye yemekle yetindik.
Her yönü ile (cami girişi hariç) uygun olan bu muhteşem yapıyı gezmenizi tavsiye ederim.
Almanya’nın beklide Avrupa’nın savaşı ve acıları en yoğun yaşayan şehrini engelli gözü ile incelemeye başlıyoruz. Berlin de dolu dolu üç gün geçirdim ve bu süre şehri genel olarak gezmeye yetti. Şehir olarak tekerlekli sandalyeye uygun bir konumda. THY uçağımız Berlin de Tergal havaalanına iniyor. Bu hava alanından şehre taksi ile ulaştık. Zira havaalanı şehre yakın ve üç kişi olduğumuzdan maliyeti fazla fark etmedi. 20 – 25 euro ile şehre ulaşabilirsiniz. Ayrıca şoför de mutlaka Türk olacağından ilk ağızdan şehir ile ilgili bilgileri alırsınız. Ulaşım imkanları yeterli ve nerdeyse tüm toplu taşım araçları engelliye uygun. Nerdeyse tüm taksi şoförleri Türk. Zaten her sıkıştığınız yerde çevrenizde bir vatandaşımıza rastlamanız mümkün. Yollar genellikle tek. Sandalye için uygun. Ancak bazı yollar ve kaldırımların parke taşı ile yapılması hareketlerimizi zorlaştırdı ise de genelde belirttiğimiz gibi şehirde dolaşmak zor değil. Şehir de öyle fazla yükseklik farkları yok. Hemen hemen tüm duraklarda kaldırım seviyesi toplu taşım araçlarının kapı seviyesi ile eşit konumda ama zaman zaman seviye farkı oluştuğundan refakatçi olmadan bu araçlarla nasıl binilir ve inilir bilemedim. Canlı bir örnekte rastlamadım. Bu nedenle gezinizde yanınızda birisi olması şart. Şehir içinde otobüs kadar beklide daha fazla bizim eskiden troleybüs dediğimiz araçlar bulunmakta. Biletleri araç içinde alma imkanınız var. Benim önerim kalacağınız gün sayısı kadar toplu bilet alın. Hesaplı oluyor ve her türlü araçta kullanılabiliyor. Metrolar da engelliye uygun ve rastladığım her durakta asansör vardı ve çalışıyordu. Sonuç olarak Berlin de şehir içi ulaşımda bir sorun yaşamasınız. Bir önerimde bu toplu taşım araçlarının internet sitelerini araştırmanız. Uygulamalarını telefonlarınız indirmeniz. Çok faydalı olur. Bu arada yurt dışına çıkarken paketinize mutlaka internet ulaşımı ekletiniz. Zira gerek google haritaları ve google çeviri programını kullanmak gerekmekte. Biz bunu yapmadığımızdan zaman zaman sıkıntı çektik. (bu arada google çeviri programı çevirim içi de kullanılabiliyormuş, haberiniz olsun). Bu arada Berlin’de alışveriş mekanları saat yedi odlumu kapanıyor. Tabi müzeler daha erken. Bu nedenle yediden sonra yapılacak iş kalmıyor. Ya yemek mekanlarında takılacaksınız yada bir kafede. Yani akşamları zor geçiyor.Belirdiğim gibi şehir oldukça düz olduğundan ve ulaşım kolay olduğundan size kesin bir gezi planı yapmayacağım. Sizler otelinizin konumuna göre plan yapabilirsiniz.Bizim otelimiz (Get point Charlie ) oldukça merkezi bir yerdeydi.Öncelikle hedefimiz Alexanderplatz Meydanı. Alexanderplatz Meydanı
Bu meydan tüm turistlerin ilgi odağı. Meydanın ortasındaki TV kulesi ise hem Berlin’in sembollerinden hem de Berlin’i havadan gözlemlemek ve bu arada bir bir şeyler içmek için güzel bir mekan. Ancak bu imkanlar bizim için geçerli değil. Güvenlik kaygıları nedeniyle, tekerlekli sandalye kullanıcıların kuleye çıkmalarına izin verilmemekte. Nedenini anlamadım ama pekte üzülmedim. Berlin’i yukardan seyretmek eksiklik gibi gelmedi bana. Meraklıklıları için ise üzgünüm. Ama elimden bir şey gelmez. Tv kulesi şehrin her yanından görülüyor.Ayrıca Havalimanından gelen otobüsler, diğer otobüsler ve metro ile tramvay sisteminin ana durakları bu meydanda. Ayrıca duyduğuma göre bu meydanda çeşitli şenlikler ve festivaller de düzenleniyormuş.(bize denk gelmedi) Dünyanın çeşitli şehirlerinde ki saatleri gösteren Weltzeituhr burada bulunmakta ama ben göremedim. Özellikle arasam belki görürdüm. Meraklıysanız etrafa daha dikkatli bakının derim. Meydan düz ve sandalye için uygun. Etrafta kafe ve lokantalar mevcut. Başkada bir özelliği yok.
Rotes Rathouse Meydandan Müzeler Adasına doğru yürüdüğünüzde Rotes Rathouse ile karşılaşırsınız. Anlamı Kırmızı Belediye Binası olan bu bina 2.Dünya Savaşı sırasında büyük ölçüde yıkılmışken restore edilen bir Rönesans dönemi yapısıymış.Uzaktan bakmakla yetindik. Hani görmediler demesinler diye. Belediye Binasının tam karşısında ise içinde mimari açıdan Roma çeşmelerini aratmayan güzellikte bir çeşme barındıran çok güzel bir park var. Çeşmenin adı Neptün Çeşmesi. 1891’de yaptırılan ve Roma Tanrısı Neptün’e adanan bu çeşmede Neptün’ün çevresindeki kadın heykeller Prusya’nın dört büyük ırmağını temsil ediyormuş. Böyle diyorlar. Museumsinsel / Museum Island / Müzeler Adası
Spree Nehri’nin ortasında yer alan bu adada 5 dünyaca ünlü müze bulunmakta. Burda yeri gelmişken belirteyim. Berlin’de Berlin Welcome Card almanızı önerebilirler ama almayın. Zaten müzeler bizlere indirimli sayılır. Zira ya indirimli yada refakatçiden ücret alınmıyor.Burada bulunan müzelerde sergilenen eserlerin çoğu Anadolu ve Mezopotamya topraklarından satın alınarak ya da çalınarak gitmiş. Bu adada 5 adet müze bulunuyor Bunlar, Altes Museum (Eski Müze), Neues Museum (Yeni Müze), Alte Nationalgalerie (Old National Gallery / Eski Ulusal Galeri), Bode Museum (Bode Müzesi) ve Bergama Müzesi.
Müzelere normal giriş üçreti12 € bizlere ise refakatçiye ücret almadıklarından iki kişi için 12€ ödüyordunuz. Böylece adam başı 6 € ödemiş oluyordunuz. Ben iki müzeye bu tarife ile girdim.Diğerleri de sanırım aynıdır.Müzeler adası yolları ve meydanları parke olduğundan sandalye zorlanabilir, dikkatli olmanız lazım. Girdiğim müzelerde engelli tuvaletleri bulunmaktadır. Her müzenin erişilebilirlik farklı olmakla birlikte,çoğunlukla erişilebilir olduğunu daha önce öğrenmiştim. Üç günlük gezide tüm müzelerin tamamını gezmek mümkün değil. Bunu arzularsanız. Buraya en azından bir tam gün ayırmalısınız. Ben Bergama Müzesini ve Yeni Müzeyi şöyle bir dolaştım. Kısa kısa anlatayım. Bergama Müzesi.(Pergamon Museum)
Berlin’de ki Bergama Müzesi (Pergamon Museum), hem Berlin’in en çok turist çeken müzesi hem de dünyanın en ünlü arkeolojik buluntularının sergilendiği müzelerden biri olduğu söyleniyor. Yapımı 1930 yılında tamamlanmış. Müzenin benim için önemi orada sergilenen eserlerin çoğunun bizim ülkemizden gelmiş olması ve sürekli bu konunun işlenmesi.
Müzede en önemli 4 yapı; Bergama Zeus Sunağı, Milet’in Market Kapısı, İştar Kapısı ve Mshatta Alınlığı’dır.Zeus Sunağı‘nın gidiş hikayesi şöyledir: 1865 yılında İzmir-Dikili karayolunu açmak için bölgeye gelen Alman mühendis, mimar ve arkeolog olan Carl Humann, Bergama antik kentini keşfeder ve Berlin’in de desteğini alarak burada kazı çalışmalarına başlar. Zeus Sunağı başta olmak üzere buradan pek çok eser çıkarır. O dönemde yürürlükte olan “Asar-ı Atika Nizamnamesinin” getirdiği yasa ile bu eserleri numaralandırıp, düzenli bir şekilde parçalara ayırdıktan sonra, trenlerle ve gemilerle Berlin’e götürür. Bu nizamname, yabancıların Osmanlı Devletinde arkeolojik kazı çalışması yapmalarına olanak sağlayan bir yasaymış. Kazılar sonunda bulunan eserlerin bir bölümü devlete, bir bölümü arazi sahibine, bir bölümü ise bulan kişiye ait oluyor. Bulan kişi ise istediğini yapabiliyor. Tabi para karşılığı diğer bölümlerini de alabiliyor. Durum böyle olunca önemli sayılabilecek her şey Berlin’e gidiyor. Zeus Sunağı’nın şu anda sadece temeli İzmir/Bergama’da bulunuyor. Ayrıca Carl Humann’ın mezarı da yine İzmir/Bergama’da bulunmakta…
Ancak burada çok önemli bir hayal kırıklığı yaşadık.Zira burada görmeyiarzuladığımız en büyük eser olan Zeus sunağı tadilat nedeni ile ziyarete kapalı idi. Kötü bir rastlantı. Kısmet olursa başka zaman deyip müzenin diğer bölümlerine geçiyoruz.Bir anlığına kendinizi Antik Bergama şehrinde zannediyorsunuz. Müzede bedavaya dağıtılan ve Avrupa da pek alışkan olmadığımız Türkçe de yayın yapan audioguide’ler bulunmakta. (Bu uygulamayı birde Amsterdam da kanal gezisi yaptığımız teknede yaşadık. Bknz.engelliler için Amsterdam) .Müzede bulunan Milet’in Market kapısı da oldukça ilgi çekici bir bölüm.Tekerlekli sandalye ile merdivenle çıkılan bölüm hariç rahatça geziliyor. Çektiğim resimler ile sizlerle bu muazzam bölümü paylaşmak istiyorum.
İştar Kapısı ve Mshatta Alınlığı’da gene müzenin önemli bir bölümünü oluşturmakta.Bu müze Berlin’de mutlaka gelmeniz gereken bir mekan. Müze gezmesini sevmeseniz bile burayı İhmal etmeyim
Burada gezerken çocukluğumun 2 yılını geçirdiğim Kayserinin Develi İlçesinin Fraklin ( Yeni ismi Gümüş Ören) köyünün ismini görmem benim için sürpriz oldu. Küçüklüğümden aklımda kalan kaya kabartmalarını burada yeniden görmüş oldum. Adamlar buradan bile kabartmaları götürmüşler.
Neues Museum (Yeni Müze)
Müzeler adasında gezdiğim i( Aslında sadece bir bölümünü gezebildiğim) ikinci müze. Antik Mısırla ilgili eserlerin sergilendiği müze. Müze tekerlekli sandalye için uygun. Rahatça gezebilirsiniz. Engelli tuvaleti mevcut. Giriş için iki kişi 6 € ödedik.
Berliner Dom / Berlin Katedrali
Berlin müzeler adasında bulunan bu kadetralin engelli girişini bulmak için etrafında biraz turlamamız gerekti. Hava oldukça soğuk ve yağışlı olduğundan bu tur bize pek iyi gelmedi. Neyse arka tarafta çitlerle çevrili kapıyı bulduk.
Ancak ikaz için konulan zilinde işe yaramadığını anlayınca daha da zorlandık. Eşim normal kapıdan girip bir yetkili bulup olmayan Almancası ile durumu anlatmasını da katarsak soğuk ve yağmur altındaki bekleme süremiz haliyle uzadı.
Berlin Katedrali ilk olarak 1465 yılında yapılmış ancak çok sayıda savaş gördüğü için her seferinde onarılmış ya da yeniden yapılmış. Özellikle 2. Dünya Savaşı sırasında büyük bir hasara uğradığı için 1993 yılında onarılıp, tekrar hizmete açılmış Turistlere açık olan katedrale giriş 7 Euro. Bizler değişik bir yoldan girdiğimizden ücret ödeme imkanı (!) bulamadık. Büyük, etkileyici bir yapı. Bence içine de mutlaka girmelisiniz. Merdivenler ile tepesine ulaşmak normal şartlar altında mümkün.
Böylece yarısı uçakta geçen ilk günün ikinci yarısında birbirine yakın üç mekanı ziyaret etmiş olduk.
Holocaust Memorial (Yahudi anıtı)
İkinci günümüzün ilk durağı burası. Adından da anlaşılacağı gibi, Burası Nazi Almanya’sının 2. Dünya Savaşı sırasında sistemli olarak katlettiği Yahudileri anma ve onurlandırmak amacıyla yapılmış bir anıt. 2003 yılında yapımına başlanmış ve 2005 yılında, 19.000 metrekareye yayılan bu anıt törenle halka açılmış. Anıtta toplam 2.711 adet beton blok bulunmakta ve bunların yükseklikleri birbirlerinden farklı. Mimarisinin vermek istediği mesaj kafa karıştırıcı görünmesini sağlamak ve rahatsızlık verdirmekmiş. Burası açık bir alan olduğu için günün herhangi bir saatinde gidebilirsiniz.Beton bloklar arasında gezinebilir, gri rengin yansıttığı hüznü ve vahşeti içinizde hissedebilirsiniz.
Brandenburg Gate / Brandenburg Kapısı
Şehirde gördüğümüz en kalabalık ve hareketli bir yer, tam anlamıyla Berlin’in simgesi. Yaz-kış her daim kalabalık olan, Berlin’in en çok turist çeken bölgelerinden biri.Mekan sandalyeye uygun,rahatça gezebilirsiniz.İlk durağımız olan Yahudi anıtına çok yakın. 1791 yılında Atina Akropolisinden ilham alınarak inşa edilmiş. Hem şehrin sembolü, hem de şehrin 2 asırlık tarihine tanıklık eden bir yapı. Her ne kadar 2. Dünya Savaşında büyük hasara uğramış olsa da tamamen yıkılmamış. Savaşın ardından doğu ve batı olarak ikiye bölünen şehirden her iki tarafın da yardımlarıyla kapı tekrar onarılmış. Ardından Berlin Duvarı‘nın yapılmasıyla (1961) Batı Berlin’de kalan bu yapı şehrin bölünmüşlüğünü simgelemiş. 1989 yılında ise Berlin Duvarı’nın yıkılmasıyla tekrar önem kazanarak bu kez barış ve özgürlüğün simgesi olmuş
Şansınız varsa burayı gece de görün, çünkü ışıklandırması çok güzel oluyor dediler ama bizim böyle bir şansımız olmadı. Darısı sizlerin başına.
Reichstag / Parlamento Binası
Brandenburg kapısından yolumu z devam ettik ve karşımızda parlamento binası. Biz alışkın olduğumuz üzere giriş kapısına yöneldik. Ama oradaki görevli “randevunuz varmı”dedi. Biz ise engelli olduğumuzu falan söyledikse de nafile. Görevli bize yolun karşısındaki önünde hatırı sayılı insan kuyruğu olan bilet gişesini gösterdi. Oraya gittiğimiz de de gene alışık olduğumuz üzere gişeye yöneldik. Ama orada da bir görevli sıraya girmemiz gerektiğini söyledi. Yani engelliye pozitif ayırımcılık yapmadılar.Bu güne kadar hiçbir yerde rastlamadığım bir durumdu. Ben sızlanınca yetkili “sabah sekizde gelin, sıra olmaz” dedi sağ olsun.!!! Böylece söylene söylene, binanın sadece resmini çekerek ve sabah sekizde gelmeyeceğimiz gerçeği ile oradan ayrıldık. Böylece bu önemli binayı gezme şansımız olmadı. Olsaydı binaya sonradan eklenen cam kubbesine çıkabilirmiydik bilemiyorum ama(zira epey yorucu olduğu söyleniyor) gene de burayı görememek bizim için güzel olmadı.Bu notlarımızı okuyan ve almanca bilen birisinden bu binanın e-mailine bu durumu protesto eden bir yazı göndermesini rica ediyorum. Makbule geçer ve belki bizden sonra gelen bir engelliye faydası dokunur. Bir diğer yolda binanın internet sitesine girip önceden rezervasyon ve kayıt yaptırmanız gerekiyor.. Biz bunu düşünemedik, zira böyle bir davranış ile hiç karşılaşmadık. Bu arada giriş ücretsizmiş. Ayrıca rezervasyonu onaylamış olsalar da, güvenlikle ilgili bir durum olduğu takdirde son dakika iptal edebiliyorlar. Üstelik bununla ilgili önceden herhangi bir bilgilendirme yapmıyorlar, gittiğinizde sürpriz olmaması için hatırlatayım dedim.
Tiergarten parkı – Berlin Victory Column / Berli Zafer Sütunu
Bu hayal kırıcı parlamento binası hüsranından sonra biraz temiz hava iyi gelir düşüncesi ile Tiegarten parkına yöneldik. Çok büyük olan ve içinden yollar geçen bu parkın yarısına gelene kadar bile bayağı yorulduk. Git git bitmedi. Şehrin ortasındaki parkın ne kadar büyük olduğunu düşünün.
Dar zamanda böyle uzun yürüyüş bize önemli bir vakit kaybı yaşattı. Zira yukarıda da belirttiğim gibi Berlin’de saat yedide alış veriş merkezleri ve dükkanları kapanıyor. Parkın tam orta yerinde Berlin Zafer Anıtı bulunuyor. Berlin’in en büyük şehir parkı olan Tiergarten Park‘nın tam ortasında kalan Berlin Zafer Sütunu, 1873 yılında Prusya’nın Danimarka’yı yendiği savaşın anısına dikilmiş bir anıt. Soğuk savaş yıllarında ise Fransız’lar bu sütunu yıkmak istemişler fakat İngiliz ve Amerikalılar buna izin vermemiş. Bu sütun 67 metre uzunluğunda. Üzerinde ise 8.5 metre ve 35 ton ağırlığında zafer tanrıçası olan Victoria heykeli bulunmakta. Sütuna 3€ karşılığında çıkılabiliyormuş. Ama bizlere uygun mu bilmiyorum. Zira park bizi yorduğundan yanına bile yaklaşmadık.
Kulturforum
Park çıkışında buraya yakın olduğunu düşündüğümüz bu mekana yöneldik. Hani görmedik demeyelim, sizlerle paylaşalım diye.Yakındır diye yürümek istedik ama bu gün bu konuda şansımız yok anlaşılan git git yol bitmedi. (Bu nedenle mutlaka google harita uygulamasını açın,yani 4G niz açık olsun yani yurt dışı paket alırken bu durumu ihmal etmeyin.) Bitince de zaten binalar dışında bir şey bulamadık. Gezi notlarında “burayı mutlaka gezin” diye yazan arkadaşların kulaklarını çınlattık. Sizlerde benim kulaklarımı çınlatmayın ve buraya gitmeyi planlamayın. Zira sadece bizim gibi bir kare fotoğraf çekmekle yetinirsiniz. Ama bir gösteri varsa ve bundan haberdarsanız gidebilirsiniz. Sorunumuz kültürle değil. Yanlış anlaşılmasın.Kurfürstendamm (Ku’damm)
Bu güne bu kadar yorgunluk yeter deyip, bir taksiye binip dükkanlar kapanmadan Ku’dama doğru yolaldık. Taksi şoförü İran Azerisiydi. Değişik aksanı ile bizler bölgesel sorunları konuştu. Ayrıca cadde hakkında bize bilgiler verdi. Caddenin bitmesine yakın bir yerde indik ve caddeyi arşınlamaya başladık.3.5 kilometre uzunluğundaki cadde, Berlin’in Champs-Elysées’i (şanzelize) olarak gösteriliyormuş. Zaten her şehirde o şehrin şanelizesi olarak adlandırılan bir cadde oluyor. Cadde üzerinde tanınmış mağazalar bulunmakta.. Oradaki insanlar bu caddeye kısaca “Ku’damm” diyorlar, aklınızda bulunsun. Yol üzerine yıkık kiliseyi görüp, caddenin sonunda bulunan ve Berlin’in en pahalı, en ünlü department store’u olan kısaca Ka De We olarak adlandırılan binaya giriyoruz. En pahalı markaların ürünlerine şöyle bir bakıp (zaten ancak bakabiliriz)en üst katta bulunan yemek katına yöneliyoruz. Bir çok yemek alternatifinin bulunduğu mekanda karnımızı doyurup ikinci ve yorucu bir günü sonlandırıyoruz. Cadde düz ve sandalyeye uygun. Ka DE We de engelli tuvaleti mevcut.
Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche (Yıkık Kilise)
Ku’damm da bulunan bu kilise, 2. Dünya Savaşı’nda tepesi zarar görmüş ve o haliyle muhafaza edilmekte olan bir kilise. Savaşın izlerini taşıması bakımından ilgi çekiyor. İçine giremedim ama önünde resim çektirmeyi ihmal etmedim. Caddeyi gezerken zaten önünüze çıkıyor. Uğramadan geçmeyin. Kaldırıma rampa ile bağlanmış, tekerlekli sandalyeye uygun.
Checkpoint Charlie / Çarli Kontrol Noktası
Otelimizin hemen yanında olduğundan son güne bıraktığımız mekan üçüncü günümüzün ilk durağı. Mutlaka görmeniz gereken bu nokta, 2. Dünya Savaşından sonra soğuk savaş döneminde (1961-1990) Doğu ve Batı olarak ikiye ayrılan Almanya’nın arasında bir geçiş noktasıymış. Yani insanlar buradan yürüyerek ya da arabalarıyla Doğu ya da Batı Almanya’ya (Berlin’e) geçebiliyormuş.
Soğuk Savaş yıllarında Berlin’in iki bölümü arasında geçişi sağlayan 14 kontrol noktası varmış. Bunlar bulundukları bölgeye göre Amerikan, Sovyet, İngiliz ve Fransızların gözetiminde geçişin sağlandığı noktalarmış. Sovyetlerin gözetiminde olan Doğu Berlin’e geçişler daha zorken, Batı Berlin’e geçişler daha kolay oluyormuş.
Bu 14 kontrol noktasından sadece Checkpoint Charlie ve Checkpoint Bravo noktalarında hem yabancı hem de Almanların geçişine izin veriliyormuş. Diğer kapılardan sadece Almanlar geçebiliyormuş. Checkpoint Charlie bu noktalardan geçişin en yoğun olduğu bölge olduğu için ve 1961 yılında 3. Dünya Savaşına sebebiyet verecek Amerikan ve Sovyet askerlerinin karşı karşıya gelip, birbirlerine tek kurşun sıkmadan 16 saat boyunca burada beklemelerinden dolayı en popüler geçiş noktası olmuş. Günümüzde burada bulunan kontrol noktasının kulübesi gerçeği değil, aslına uygun olarak sonradan inşaa edilen bir kopya. Hatta öyle ki önünde bulunan asker kıyafetli kişilerle 3$ karşılığında fotoğraf çektirebilir, orada bulunan damgalardan (vize) bir kağıda bastırabilirsiniz. Zaten başka bir özelliyi de yok. Burada ilginç olan hemen yakınında bulunan ufak bir müze. Bahçesinde Berlin duvarından bir bölümününde bulunduğu mekan normalde 5€ ama engelliye refakatçisi ile birlikte 3,5 €. Buraya kadar gelmişken mutlaka geziniz.
Berlin Duvarı / Berlin Wall / Utanç Duvarı
Son günün ikinci durağı. Buraya bir otobüs ile ulaşmak mümkün. Bize hangi otobüse bineceğimizi alış veriş yaptığımız eczanedeki Türk kızımız söyledi. Dediğimiz gibi burada her yerde vatandaşlarımız rastlamamız mümkün.Sizde bu yolla öğrenerek buraya ulaşabilirsiniz.
Burayı da gezmek duvarlar yanında dolaşmak kolay ve rahat. Ayrıca burada bulunan binanın alt katındaki salonu gezmek ve en üst katına asansör ile çıkıp etrafı yukarıdan görmek mümkün.Berlin’e gidip de duvarı görmeden dönmek olmaz. Bir gece de duvarlarla ayrılan yaşamları düşünün. Mutlaka burada geçen bir film görmüşsünüzdür. Bu düşüncelerle burayı gezin. Orada bulunan müzede çektiğim fotoğrafları sizinle paylaşmak istedim.
Kreuzberg (Türk mahallesi)
Berlin’de Kreuzberg adında bir semt var. 60’lardan itibaren Türk’lerin yavaş yavaş yerleşmeye başladığı bu semt, günümüzde ‘Klein İstanbul (Küçük İstanbul)‘ olarak anılıyor. Bu bölgeye gene bir Türk vatandaşımızın yardımı ile bindiğimiz raylı sistem ile rahatça ulaştık. Kesinlikle kendinizi Türkiye’de hissettik.. Herkes Türkçe konuşuyor, Kaldırımlar dar, sandalye ile gezmek zor olabilir. Zaten mutlaka gidilmesi gerekmiyor.
Potsdamer Platz-Sony Center Binası
Potsdamer Platz, Berlin’in hem eski hem de yeni ticaret merkezi. İkinci dünya savaşı sırasında bu meydan tamamiyle yok olmuş fakat soğuk savaş sonrasında 1991 yılında “Dünyanın en büyük kentsel dönüşüm projesi” ile küllerinden yeniden doğmuş. Dünyanın en iyi mimarları burada 5 yılda yeni bir şehir merkezi inşaa etmişler. Zamanının en iyi teknolojisi kullanılmış ve çok büyük bir para harcanmış.Şu anda burada büyük eğlence ve alışveriş merkezleri bulunmaktadır. Bu meydanda bulunan gökdelenleri dışarıdan olsa görmenizi tavsiye ederim. Özellikle 2004 yılında açılan Sony Center binasını.
Sony Centre’ın ışıklandırılmış tavanı bilhassa geceleri görülmeye değer. Ayrıca dünya standart’ındaki kafe ve restoranlardan birinde karnınızı doyurabilirsiniz.Burada tekerlekli sandalye için hiçbir sorun bulunmuyor.
Bu son günümüzde akşama doğru Amsterdam’a tren ile gideceğimizden istasyon yakınındaki otele geçtik. Hemen istasyona giderek yarınki yolculuğumuz için asistan hizmeti almak için istasyona yöneldik. Tren biletlerimizi Türkiye’den almış ancak engelli olduğumuzu belirten bir ifade bulamadığımızdan bu işlemi burada halletmeyi düşündük. Ancak işler pek düşündüğümüz gibi yürümedi. Roma gezimizdeki Roma tren istasyonunda olduğu gibi bir yer (Bknz.Engelliler için Roma-Floransa) aradık ama burada bu yoktu. Bilet satış ofisine yöneldik. Burada bizi engelliler için yapıldığı belli olan (daha alçak banko vardı) bölüme yönlendirdiler. Az buçuk Türkçe bilen Alman hanım bizlerle ilgilendi. Ama işler pek iyi gitmedi. Görevli Sabah 9 trenininde daha doğrusu trenlerinin birinde engelli için yer bulamadı.Trenlerin birinde diyorum, zira 3 defa tren değiştirmemiz gerekti. Bu olumsuz hava bizleri paniklendirdi. Uzun bir bekleyişten sonra Alman teyzenin yüz mimikleri düzeldi. Biz de ümitlendik. Ama anlaşma sorunumuz vardı. Her yerde bol bol Türk varken burada aksilik ya bulamadık. Eşim artık uzman olduğu Türk bulma konusunda burada başarısız oldu. Ama güçlükle de olsa sonunda anlaştık. Saat 10 treninde yer bulabildik. Yarım saat önce burada olmamızı söyledi. Böylece bu sorunu da (yaklaşık 2 saatte) çözmüş olduk. Ama niye bu yaşa kadar bir yabancı dil öğrenmediğimiz için bir defa daha kendimize kızdık. Önerim bu işi Türkiye de bilet alma aşamasında halledin. Ama gene de bir gün önce istasyona uğrayın derim. Tecrübe bunu söylüyor. Yakında görülecek yer de kalmadığından Berlin’deki son saatlerimizi dev bir yapı olan ve AVM havasında olan Berlin Merkez İstasyonda geçirdik.
Son Yorumlar